جواب:
اهل تسنن آيات و احاديثي را كه از آنها خلافت بلافصل علي((عليه السلام))استفاده مي گردد. توجيه و تأويل مي كنند، به عنوان مثال درباره حديث غدير كه پيامبر فرمود: «من كنت مولاه فعلي مولاه هركه من مولي و سرپرست وي ميباشم علي مولا و رهبر اوست» مي گويند كه مولي در اينجا به معناي دوست است يعني: هر كه من دوست وي هستم، علي هم دوست وي مي باشد. ناگفته پيداست اينكه پيامبر اسلام((صلي الله عليه وآله)) در آن صحنه خطير و موقعيت حساس آن جمعيت انبوه را نگه دارد و خطبه اي طولاني براي آنان بخواند و آنان را به قرآن و عترت توصيه و سفارش كند و آنگاه علي((عليه السلام)) را روي دست بلند كند و بفرمايد: «هر كه من دوست وي هستم، علي دوست اوست». آيا امري سست و موهن نيست؟ آيا با اين وصف كلمه مولي، جز سرپرستي و رهبري و حق تصرف در شؤون مي تواند معناي ديگري داشته باشد؟
اشكال ديگري كه آنان درباره علي((عليه السلام)) گرفتند، اين بود كه علي((عليه السلام)) در راه
ـ1510ـ
اسلام جهاد كرده و بسياري از پدران و برادران و بستگان مسلمان را در حالي كه كافر بودند، كشته بود. مي گفتند كه اگر علي((عليه السلام)) روي كار بيايد، مسلمانان به او گرايش نخواهند يافت، چرا كه علي((عليه السلام)) پدر يا برادر آنها را كشته است.
روشن است اين اشكال تا چه پايه بي ارزش است زيرا اولا كسي كه واقعاً ايمان دارد، نبايد درباره شخصي كه خداوند معين كرده چون و چرا كند.
ثانياً، قتل كافران و مشركان به دست علي ((عليه السلام)) به دستور خدا و پيامبر بوده است و در اين صورت بايد گفت كه، نعوذ بالله، خدا هم دست از خدايي اش بردارد و پيامبر((صلي الله عليه وآله))هم دست از پيامبري اش بردارد. تا مردم با او دشمن نشوند. اگر مسلمانان درك صحيحي از اسلام داشته باشند، بايد بفهمند كه علي((عليه السلام)) كفار را به خاطر خدا كشته است و علي((عليه السلام)) را به خاطر مجاهدتها و فداكاريهايش دوست بدارند، نه دشمن.
(بخش پاسخ به سؤالات )
ـ1511ـ
|
