توطئه قتل پيامبر











توطئه قتل پيامبر



در حجة الوداع همان پنج نفر اصحاب صحيفه با نُه نفر ديگر نقشه ي قتل حضرت را در راه بازگشت از مکه به مدينه ريختند. نقشه چنين بود که در قله ي کوه «اَرْشي» کمين کنند و همينکه شترِ پيامبر صلي الله عليه و آله سربالايي کوه را پيمود و در سرازيري قرار گرفت سنگهاي بزرگي را به طرف شتر رها کنند تا بِرَمَد و حضرت را بر زمين بزند، و آنان با استفاده از تاريکي شب حمله کنند و پيامبر صلي الله عليه و آله را بقتل برسانند. بعد هم متواري شوند و خود را داخل مردم نمايند تا شناخته نشوند.

خداوند تعالي پيامبرش را از اين توطئه آگاه ساخت و وعده ي حفظ او را داد. همينکه شتر پيامبر صلي الله عليه و آله به قله ي کوه رسيد و به سمت پايين به راه افتاد، منافقين سنگهاي بزرگ را از بالاي پرتگاه به طرف شترِ حضرت رها کردند.

پيامبر صلي الله عليه و آله با يک اشاره به شتر فرمان توقف دادند، و اين در حالي بود که حذيفه و عمار، يکي افسار شتر حضرت را در دست داشت و ديگري از پشت سر شتر را راهنمايي مي کرد. با توقفِ شتر، سنگها رد شدند و حضرت سالم ماندند. منافقين با شمشيرهاي کشيده به حضرت حمله کردند، ولي حذيفه و عمار مقابله کردند و با شمشير به آنان حمله بردند و آنها را فراري دادند.

[صفحه 23]

منافقين به پشت سنگها خزيدند تا خود را به قافله ملحق کنند؛ ولي با اشاره ي پيامبر صلي الله عليه و آله نوري تابيد و براي لحظاتي فضا را روشن ساخت. حذيفه و عمار چهره هاي چهارده نفر را که پشت صخره ها پنهان شده بودند به چشم خود ديدند. آنان عبارت بودند از: ابوبکر، عمر، عثمان، معاويه، عمروعاص، طلحه، سعد بن ابي وقاص، عبدالرحمن بن عوف، ابوعبيدة بن جراح، ابوموسي اشعري، ابوهريره، مغيرة بن شعبه، معاذ بن جبل، سالم مولي ابي حذيفه.

پيامبر صلي الله عليه و آله مأمور بود با آنان درگير نشود، چرا که در آن شرائط حساس فتنه اي بپا مي شد و زحمات گذشته در معرض خطر قرار مي گرفت، و بار ديگر منافقين به مقاصد خود دست مي يافتند.



صفحه 23.