بيعت مردان
پيامبر صلي الله عليه و آله دستور دادند تا دو خيمه بر پا شود. در يکي خود جلوس فرمودند و به اميرالمؤمنين عليه السلام دستور دادند تا در خيمه ي ديگر جلوس فرمايد. مردم دسته دسته در خيمه ي پيامبر صلي الله عليه و آله حضور مي يافتند و پس از بيعت و تبريک به خيمه ي اميرالمؤمنين عليه السلام مي آمدند و به عنوان امام و خليفه ي بعد از پيامبرشان با حضرتش بيعت مي کردند و با لقب «اميرالمؤمنين» بر آنحضرت سلام مي کردند، و اين مقام والا را تبريک و تهنيت مي گفتند. برنامه ي بيعت و تهنيت تا سه روز ادامه داشت و حضرت اين مدت را در غدير اقامت داشتند. مسئله ي جالب در اين بيعت آن بود که اولين کساني که در غدير با اميرالمؤمنين عليه السلام بيعت نمودند و خود را از ديگران جلو انداختند همانهايي بودند که زودتر از همه بيعت خود را شکستند و پيمان خود را زير پا گذاشتند. آنان عبارت بودند از: ابوبکر، عمر، عثمان، طلحه و زبير که پس از رحلت پيامبر صلي الله عليه و آله يکي پس از ديگري رو در روي اميرالمؤمنين عليه السلام ايستادند. نکته ي ظريف ديگر اينکه ابوبکر و عمر قبل از بيعت بصورت اعتراض گفتند: ولايت علي را از جانب خود مي گويي يا دستور الهي است؟! پيامبر صلي الله عليه و آله فرمودند: «از طرف خدا ورسولش است». [صفحه 16] اين اعتراض بيجا با توجه به سبقتشان در بيعت- در حاليکه ساير مردم بدون هيچ شک و شبهه اي بيعت مي کردند- باطن منافقانه شان را براي تاريخ روشن ساخت. جالب تر اينکه عمر بعد از بيعت اين کلمات را بر زبان مي راند: «افتخار برايت باد، گوارايت باد، اي پسر ابي طالب! خوشا بحالت اي اباالحسن، اکنون مولاي من و مولاي هر مرد و زن مؤمني شده اي»!
با پايان يافتن خطابه، مردم به سوي پيامبر صلي الله عليه و آله و اميرالمؤمنين عليه السلام هجوم آوردند، و با ايشان به عنوان بيعت دست مي دادند و تبريک و تهنيت مي گفتند.
صفحه 16.