بيعت با قلبها و زبانها
«ما فرمان تو از جانب خداوند را- که درباره ي علي بن ابي طالب و امامان از فرزندانش به ما رساندي- اطاعت مي کنيم و به آن راضي هستيم، و با قلب و جان و زبان و دستمان با تو بر اين ادعا بيعت مي کنيم... عهد و پيمان در اين باره براي آنان از ما- از قلبها و جانها و زبانها و ضماير و دستانمان- گرفته شد. هرکس توانست با دستش، و گرنه با زبانش بدان اقرار مي نمايد». [صفحه 15]
از آنجا که بيعت گرفتن از آن فرد فرد آن جمعيت انبوه مشکل بود، و از طرفي امکان داشت افرادي به بهانه هاي مختلف از بيعت شانه خالي کنند و حضور نيابند، لذا حضرت در اواخر سخنراني فرمودند: اي مردم، چون جمعيت شما بيش از آن است که با دست من در زمان واحد بيعت کنيد، پس همگي قبلاً اين سخني را که من مي گويم بقصد بيعت تکرار کنيد و بگوئيد:
صفحه 15.