حکيم سوزني سمرقندي[1]
نگر که دست که بگرفت مصطفي به غدير نگر که دست که بگرفت مصطفي (ص) به غدير مرا امام هم از جايگاه وحيِ خداست امام آنکه به پيش بتان نکرده نماز امام آنکه به زور و دِرم نشد مشغول امام آنکه فدا کرد تن به جاي نبي (ص) امام آنکه به روزه بُدي سه روز و سه شب امام آنکه خداي بزرگ، روز غدير امام آنکه اميد شفاعتم همه اوست اگر تو خواهي مؤمن شوي بيا بشنو گلواژه 3 ص 328 [صفحه 146]
.
که را امامِ هُدي خواند و فخر و زَيْنِ هُمام
ز جايگاه نبي مر تو را امام کدام
نکرده جز مَلِکُ العرش را صلوة و صيام
ازين بعيد نبود ار هميشه بودش وام
ز وقت خفتن تا صبح روز دادن بام
طعام داد به سائل به وقت خوردنِ شام
به فضل کرد به نزديک مصطفي (ص) پيغام
که در مَحبّت او در شوم بدارِ سلام
ز قول شاعر (سوزنگر) اين دُرست کلام
صفحه 146.