ژوليده نيشابوري (حسن فرح بخشيان)
پس از اتمام حج از امر ذوالمن وداعش در حقيقت ديدني بود گل لبخند بر لب داشت احمد (ص) منا را سوي يثرب بار بستند نبي (ص) شمع و علي (ع) پروانه اش بود نبي (ص) را در مسير راه هادي به فرمان خداي حيّ سرمد شب معراج رازي با تو گفتم [صفحه 131] بگفتم با تو آن سِرّ جلي را به عالَم از علي (ع) بهتر نديدم تو هم او را به جا تأييد کردي کنون آن راز بايد فاش گردد نبي (ص) از اين پيام حيّ سرمد اي چشم ها بگرييد، ص 115-114. [صفحه 132]
غديريه
نبي (ص) احرام بيرون کرد از تن
گل از گلزار رويش چيدني بود
که بر لب ذکر يا رب داشت احمد (ص)
گنه را حاجيان طومار بستند
نبي (ص) ساقي علي (ع) خُمخانه اش بود
ندايي گشت از ناي منادي
ندا آمد که بَلِّغ يا محمّد (ص)
دُر نا سُفته اي بهر تو سُفتم
نشان دادم مقامات علي (ع) را
که او را در ولايت برگزيدم
بر اين تأييد حق تأکيد کردي
که سَدّ مردم اُوباش گردد
به لب لبخند را پيوند مي زد
صفحه 131، 132.