ناظرزاده کرماني (دکتر احمد)
با خدا کيست، آشناي علي (ع) عرض اخلاص، مي کند طبعم عيد فرخنده غدير آمد در چنين جشن باشکوه غدير هر چه مي خواهي از علي (ع) بطلب بگشايد گره ز کار کسي پشت پا بر جهان زدم که زدم روزگاري گذشت و دوخته ام فخرم اين بس، که در سراسر عمر در دو عالم بهشت، داني چيست؟ هر که اهل دل است مي گويد شاه پيروز بخت، داني کيست دست، از چاره چون شود کوتاه شاهکار خلقت، ص 73. [صفحه 299]
عيد فرخنده غدير
کيميا چيست، خاک پاي علي (ع)
از براي که، از براي علي (ع)
که برافراشت حق، لِواي علي (ع)
آشکارا شد اعتلاي علي (ع)
که ندارد کران، سخاي علي (ع)
دستهاي گره گشاي علي (ع)
دست بر دامن ولاي علي (ع)
چشم خود بر يَم عطاي علي (ع)
نگزيدم کسي، به جاي علي (ع)
هست روي خدا نماي علي (ع)
جان عالم، شود فداي علي (ع)
آن که باشد ز جان، گداي علي (ع)
هست فريادرس، خداي علي (ع)
صفحه 299.