ناظرزاده کرماني (دکتر احمد)
به گوش جان رسدم نام جانفزاي علي (ع) به هر طرف نگرم گرم شوق مرغ دلي بجز صفا نتوان يافت پيش ما امشب جهان به جشن شهنشاهي علي (ع) نازد به امر حق چو بر آورد مصطفي (ص) او را هر آنچه حکم خدا بود روز عيد غدير بگفت فاش پيمبر: علي (ع) وصيّ من است منم رسول خدا و علي (ع) وصيّ رسول (ع) هر آن که بود علي دوست، دوستدار من است بود لِواي ولايت به دست او آري سعادت دو سرا اين بود که بگزيني به پادشاهي عالَم فرو نيارد سر در اين زمانه که هر کس به دولتي نازد به کار ما بِزَند روزگار هر چه گره همي بلرزم کاخر چگونه وصف کنم ز غيب نغمه اي آمد به گوش جانم گفت علي (ع) جدا ز خدا کي توان شمرد که بود نسيم غدير، ص 199-200. [صفحه 298]
گرم شوق
بيا که جان دو عالم همه فداي علي (ع)
در آمده ست به پرواز در هواي علي (ع)
که با صفاست همه بزم با صفاي علي (ع)
چرا ننازد؟ کو هست خود گداي علي (ع)
به خلق داد نشان روي حق نماي علي (ع)
به خلق باز رسانيد مصطفاي (ص) علي (ع)
مباد آن که نشيند کسي به جاي علي (ع)
بحق مرا نبود جانشين سَواي علي (ع)
طلا کند مس دل را ز کيمياي علي (ع)
لِواي سلطنت افراشت حق براي علي (ع)
تو با ولاي علي (ع) سايه ي لِواي علي (ع)
کسي که هست گداي در سراي علي (ع)
منم که هيچ ندارم بجز ولاي علي (ع)
رها کنيم به دست گره گشاي علي (ع)
بدين بِضاعَت مُزجاة من ثناي علي (ع)
که آشناي خدا هست آشناي علي (ع)
علي (ع) براي خدا و خدا براي علي (ع)
صفحه 298.