مويّد خراساني (سيّد رضا)

روز غدير

حق به مرکز نشست روز غدير
پشت باطل شکست روز غدير

وادي جُحفه از گل ايمان
حجله در حجله بست روز غدير

تازه شد باز در دل اشياء
ياد روز الست روز غدير

چونکه دست خداي را احمد (ص)
بُرد بر روي دست روز غدير

[صفحه 278]

بانگ تبريک جُحفه را پر کرد
چه بلند و چه پست روز غدير

از شراب ولايت علوي
شيعه شد مستِ مست روز غدير

بايد اين روز را گرامي داشت
هر که هر جا که هست روز غدير

غير ذکر علي (ع) نمي گويند
مردم حق پرست روز غدير

واي بر آنکه عهد مولا را
خود نبسته، گُسست روز غدير

خيز و، با ذکر يا علي (ع) آريم
دامنش را به دست روز غدير

اي (مؤيد) به مدح آل علي (ع)
هر چه گوئي کم است روز غدير[1] .

[صفحه 279]

صفحه 278، 279.