انتساب زياد با معاويه
عمر دستور داد زياد نطقي را ايراد کند. سخنراني خوب و ممتازي ايراد کرد. پاي منبر، ابوسفيان بن حرب و علي بن ابيطالب عليه السلام نشسته بودند، ابوسفيان رو به علي عليه السلام کرد و گفت: از سخنراني اين جوان خوشم آمد؟ گفت: آري. ابوسفيان گفت: اين پسرعموي توست (يعني از شاخه اموي که با بني هاشم جد مشترک دارند و افراد دو شاخه را عرب پسرعمو مي خواند). پرسيد: چطور؟ گفت: من نطفه او در دل مادرش سميه بستم. پرسيد: چرا ادعاي پدري او را نمي کني؟ گفت: از اين که بر منبر نشسته يعني عمر مي ترسم که اعتبارم را از بين ببرد. معاويه هم به استناد اين گفته زياد را با خويش منسوب شمرد و شهودي بر آن گواهي دادند.[1] .