محبت به اهل بيت
گفت: به او پنجاه دينار اعطاء کن. سپس به من گفت: به زادگاه خود برگرد. به زودي آنچه به افرادي مانند تو اعطاء مي شود به تو نيز اعطاء خواهد شد.[1] .
عمر بن مورق مي گويد: من در شام بودم. هنگامي که عمر بن عبدالعزيز به مردم عطا مي نمود. من نيز به نزد او رفتم. به من گفت: تو از چه قبيله اي هستي؟ گفتم از قريش. گفت: از کدام گروه قريش؟ گفتم: از بني هاشم. عمر بن عبدالعزيز، در اينجا پس از کمي تأمل و سکوت گفت: از کدام قبيله بني هاشم؟ گفتم: از پيروان و دوستان حضرت علي عليه السلام گفت: به راستي علي عليه السلام کيست؟ و ساکت شد. سپس دست خود را بر سينه نهاد و گفت: قسم به خدا من نيز از دوستان علي بن ابي طالب عليه السلام هستم. عده اي براي من حديث نمودند که از رسول خدا شنيدند که مي فرموده است، «من کنت مولاه فعلي مولاه» سپس به يکي از کارمندان خود گفت: به کساني مانند اين شخص چه مبلغي از عطاي مرا مي دهي؟ گفت: صد يا دويست درهم.