ملک صالح
در آن هنگام توليت با سرور سادات، ابن معصوم بود. در خواب به خدمت امام رسيد، امام به او فرمود: «در اين شب حاضر، چهل تن از بينوايان به زيارت آمده اند. در ميان آنان مردي است که طلايع بن رزيک نام دارد، او از دوستان ماست. به او بگو که برو که تو را والي مصر کرده ايم.» صبح آن شب، ابن معصوم، طلايع را پيدا کرد و ماجراي روياي خود را بازگو کرد. او روانه مصر شد. در آن هنگام خليفه فاطمي به دست وزيرش به قتل رسيده بود. طلايع مردم را به گرد خود جمع کرد و به عزم انتقام عازم قاهره شد. چون به قاهره نزديک شد، وزير فرار کرد و طلايع با خاطر جمع و صلح و صفا وارد شهر شد. وزارت بر تن او افکنده شد و با لقب ملک صالح، نصيرالدين و فارس مسلمين، مفتخر شد.[1] .
ملک صالح در ميان جماعتي از بينوايان به زيارت مشهد امام علي بن ابي طالب عليه السلام رفت.