اشاره به کارشکني هاي منافقين
اي مـردم، نـور از جـانـب خـداونـد عـزوجل در من نهاده شده و سپس در علي بن ابي طالب و بعد در نـسـل او تـا مـهـدي قـائم کـه حـق خـداوند و هر حقّي که براي ما باشد مي گيرد؛ چرا که خداوند عـزوجـل مـا را بـر کـوتاهي کنندگان و بر معاندان و مخالفان و خائنان و گناهکاران و ظالمان و غاصبان از همه عالميان حجّت قرار داده است. اي مـردم، شـمـا را مـي تـرسـانـم و انـذار مـي نـمـايـم کـه مـن رسـول خـدا هـسـتـم و قـبـل از مـن پيامبران بوده اند. آيا اگر من بميرم يا کشته شوم عقب گرد مي نـمـايـيـد؟ هـر کس به عقب برگردد به خدا ضرري نمي رساند، و خداوند به زودي شاکرين و صـابـريـن را پـاداش مـي دهـد. بدانيد که علي است توصيف شده به صبر و شکر و بعد از او فزندانم از نسل او چنين اند. اي مـردم، بـا اسـلامتان بر من منّت مگذاريد، بلکه برخدا منّت نگذاريد، که اعمالتان را نابود مـي نـمـايـد و بـر شما غضب مي کند و شما را به شعله اي از آتش و مس (گداخته) مبتلا مي کند، پروردگار شما در کمين است. اي مـردم، بـعـد از مـن پـيـشواياني خواهند بود که به آتش دعوت مي کنند و روز قيامت کمک نمي شـونـد. اي مـردم، خـداونـد و مـن از آنان بيزار هستيم. اي مردم، آنان و يارانشان و تابعينشان و پيروانشان در پايين ترين درجه آتش اند و چه بد است جاي متکبّران! بدانيد که آنان «اصحاب صحيفه» هستند، پس هر يک از شما در صحيفه خود نظر کند. راوي مـي گويد: وقتي پيامبر (ص) نام «اصحاب صحيفه» را آورد اکثر مردم منظور حضرت از اين کلام را نفهميدند و برايشان سؤ ال انگيز شد و فقط عدّه کمي مقصود حضرت را فهميدند. اي مـردم، مـن امـر خـلافـت را بـه عـنـوان امـامـت و وراثـتِ آن در نـسـل خـودم تـا روز قـيامت به وديعه مي سپارم، و من رسانيدم آنچه ماءمور به ابلاغش بودم تا حجّت باشد بر حاضر و غائب و بر همه کساني که حضور دارند يا ندارند، به دنيا آمده اند يا نيامده اند. پس حاضران به غائبان و پدران به فرزندان تا روز قيامت برسانند. و بـه زودي امـامت را بعد از من به عنوان پادشاهي و با ظلم و زور مي گيرند. خداوند غاصبين و تـعـدّي کـنـنـدگـان را لعـنـت کند! و در آن هنگام است ـ اي جنّ و انس ـ که مي ريزد براي شما آنکه بايد بريزد و مي فرستد بر شما شعله اي از آتش و مس (گداخته) و نمي توانيد آن را از خود دفع کنيد. اي مردم، خداوند عزوجل شما را به حال خود رها نخواهد کرد تا آنکه خبيث را از پاکيزه جدا کند، و خداوند شما را بر غيب مطلع نمي کند. اي مـردم، هـيـچ سـرزمـيـن آبـادي نـيـسـت مـگـر آنـکـه در اثـر تـکـذيـبـِ (اهـل آن آيـات الهي را) خداوند قبل از روز قيامت آنها را هلاک خواهد کرد و آن را تحت حکومت حضرت مهدي خواهد آورد، و خداوند وعده خود را عملي مي نمايد. اي مـردم، قـبل از شما اکثر پيشينيان هلاک شدند، و خداوند آنها را هلاک نمود و اوست که آيندگان را هـلاک خواهد کرد. خداي تعالي مي فرمايد: «آيا ما پيشينيان را هلاک نکرديم؟ آيا در پي آنان ديگران را نفرستاديم؟ ما با مجرمان چنين مي کنيم. واي بر مکذّبين در آن روز». اي مـردم، خـداونـد مـرا امر و نهي نموده است، و من هم به امر الهي علي را امر و نهي نموده ام، و عـلم امر و نهي نزد اوست. پس امرِ او را گوش دهيد تا سلامت بمانيد، و او را اطاعت کنيد تا هدايت شـويـد و نـهي او را قبول کنيد تا در راه درست باشيد، و به سوي مقصد و مراد او برويد و راه هاي بيگانه، شما را از راه او منحرف نکند.
اي مـردم، «ايـمـان آوريـد بـه خـدا و رسـولش و بـه نـوري کـه هـمـراه او نازل شده است، قبل از آنکه وجوهي را هلاک کنيم و آن صورت ها را به پشت برگردانيم يا آنان را مـانـنـد اصـحـاب سـَبـت لعـنـت کـنيم.» به خدا قسم، از اين آيه قصد نشده است مگر قومي از اصـحابم که آنان را به اسم و نسبشان مي شناسم ولي ماءمورم که از آنان پرده پوشي کنم. پس هر کس عمل کند مطابق آنچه در قلبش از حبّ يا بغض نسبت به عليّ مي يابد.