تاکيد بر توجه امّت به مسأله امامت
اي مـردم، ايـن عـلي اسـت کـه يـاري کـنـنـده تـرين شما نسبت به من و سزاوارترين شما به من و نـزديـک تـريـن شـمـا بـه مـن و عـزيـزتـريـن شـمـا نـزد مـن اسـت. خـداونـد عـزوجـل و مـن از او راضـي هـسـتـيـم. هـيـچ آيـه رضـايـتـي در قـرآن نـازل نـشـده اسـت مـگـر درباره او، و هيچ گاه خداوند مؤ منين را مورد خطاب قرار نداده مگر آن که ابـتـدا او مـخاطب بوده است؛ و هيچ آيه مدحي در قرآن نيست مگر درباره او، و خداوند در سوره (هَلْ اَتـي عـَلَي الاِْنـْسـانِ...) شـهـادت بـه بـهـشـت نـداده مـگر براي او و اين سوره را درباره غير او نازل نکرده و با اين سوره جز او را مدح نکرده است. اي مـردم، او يـاري دهـنـده ديـن خـدا و دفـاع کـنـنـده از رسـول خـدا است، و اوست با تقواي پاکيزه هدايت کننده هدايت شده. پيامبرتان بهترين پيامبر و وصيّتان بهترين وصيّ و فرزندان او بهترين اوصياء هستند. اي مـردم، نـسـل هـر پـيـامـبـري از صـلب خـود او هـسـتـنـد ولي نسل من از صلب اءميرالمؤ منين علي است. اي مردم، شيطان آدم را با حسد از بهشت بيرون کرد. مبادا به علي حسد کنيد که اعمالتان نابود شـود و قـدمهايتان بلغزد. آدم به خاطر يک گناه به زمين فرستاده شد در حالي که انتخاب شده خـداونـد عزوجل بود، پس شما چگونه خواهيد بود در حالي که شماييد و در بين شما دشمنان خدا هستند. بدانيد که با علي دشمني نمي کند مگر شقيّ، و با علي دوستي نمي کند مگر با تقوي، و به او ايـمـان نـمـي آورد مـگـر مـؤ مـن مـخـلص. بـه خـدا قـسـم دربـاره عـلي نـازل شـده اسـت سـوره «والعـصـر»: (بـِسـْمِ اللّهِ الرَّحـْمـنِ الرَّحيمِ، وَالْعَصْرِ، اِنَّ الاِْنْسانَ لَفي خُسْرٍ)، «قسم به عصر، انسان در زيان است» مگر علي که ايمان آورد و به حق و صبر راضي شد. اي مـردم، مـن خـدا را شـاهـد گـرفـتـم و رسـالتـم را بـه شـمـا ابـلاغ نـمـودم، و بـرعـهـده رسـول جـز ابـلاغ روشـن چيزي نيست. اي مردم از خدا بترسيد آنطور که بايد ترسيد و از دنيا نرويد مگر آنکه مسلمان باشيد.
اي مـردم، خداوند دين شما را با امامت او کامل نمود. پس هر کس اقتدا نکند به او و به کساني که جـانـشـيـن او از فـرزنـدان مـن و از نـسـل او هـسـتـنـد تـا روز قيامت و روز رفتن به پيشگاه خداوند عزوجل، چنين کساني اعمالشان در دنيا و آخرت از بين رفته و در آتش دائمي خواهند بود. عذاب از آنان تخفيف نمي يابد و به آنها مهلت داده نمي شود.