اعلام رسمي ولايت و امامت دوازده امام
اي مردم، اين آخرين باري است که در چنين اجتماعي به پا مي ايستم؛ پس بشنويد و اطاعت کنيد و در مـقـابـل امـر خـداونـد پـروردگـارتـان سـر تـسـليـم فـرود آوريـد، چـرا کـه خـداونـد عـزوجـل صـاحـب اخـتـيـار شما و معبود شما است، و بعد از خداوند رسولش و پيامبرش که شما را مـخـاطب قرار داده، و بعد از من علي صاحب اختيار شما و امام شما به امر خداوند است، و بعد از او امامت در نسل من از فرزندان اوست تا روزي که خدا و رسولش را ملاقات خواهيد کرد. حـلالي نـيـسـت مـگـر آنـچـه خـدا و رسـولش و آنـان (امـامـان) حـلال کـرده بـاشـنـد، و حرامي نيست مگر آنچه خدا و رسولش و آنان (امامان) بر شما حرام کرده بـاشـنـد. خـداونـد عزول حلال و حرام را به من شناسانده است، و آنچه پروردگارم از کتابش و حلال و حرامش به من آموخته به او سپرده ام. اي مـردم، عـلي را (بـر ديـگـران) فضيلت دهيد. هيچ علمي نيست مگر آنکه خداوند آن را در من جمع کرده است و هر علمي را که آموخته ام در امام المتقين جمع نموده ام. و هيچ علمي نيست مگر آنکه آن را بـه عـلي آمـوخـتـه ام. اوسـت «امام مبين» که خداوند در سوره يس ذکر کرده است: (وَ کُلَّ شَيْيء ٍ اَحْصَيْناهُ في إِمامٍ مُبينٍ)، (و هر چيزي را در امام مبين جمع کرديم.) اي مـردم، از او (عـلي) بـه سـوي ديـگري گمراه نشويد، و از او روي برمگردانيد و از ولايت او سـربـاز نـزنـيـد. اوسـت کـه بـه حـق هـدايـت نـمـوده و بـه آن عمل مي کند، و باطل را ابطال نموده و از آن نهي مي نمايد، و در راه خدا سرزنش ملامت کننده اي او را مانع نمي شود. او (عـلي) اوّل کـسـي اسـت کـه بـه خـدا و رسولش ايمان آورد و هيچ کس در ايمانِ به من، بر او سـبـقـت نـگـرفـت. اوست که با جان خود در راه رسول خدا فداکاري کرد. اوست که با پيامبر خدا بود در حالي که هيچکس از مردان همراه او خدا را عبادت نمي کرد. اوّلين مردم در نماز گزاردن، و اوّل کـسـي اسـت کـه بـا مـن خـدا را عـبادت کرد. از طرف خداوند به او امر کردم تا در خوابگاه من بخوابد، او هم در حالي که جانش را فداي من کرده بود در جاي من خوابيد. اي مـردم، او را فـضـيـلت دهـيـد کـه خـدا او را فـضـيـلت داده اسـت، و او را قبول کنيد که خداوند او را منصوب نموده است. اي مردم، او از طرف خداوند امام است، و هر کس ولايت او را انکار کند خداوند هرگز توبه اش را نمي پذيرد و او را نمي بخشد. حتمي است بر خداوند که با کسي که با او مخالفت نمايد چنين کند و او را به عذابي شديد تا ابديّت و تا آخر روزگار معذّب نمايد. پس بپرهيزيد از اينکه با او مخالفت کنيد و گرفتار آتشي شويد که آتشگيره آن مردم و سنگ ها هستند و براي کافران آماده شده است. اي مـردم، به خدا قسم پيامبران و رسولان پيشين به من بشارت داده اند، و من به خدا قسم خاتم پـيـامبران و مرسلين و حجّت بر همه مخلوقين از اهل آسمان ها و زمين ها هستم. هر کس در اين مطالب شـکّ کـند مانند کفر جاهليت اوّل کافر شده است. و هر کس در چيزي از اين گفتار من شکّ کند در همه آنـچـه بـر مـن نازل شده شکّ کرده است، و هر کس در يکي از امامان شک کند در همه آنان شکّ کرده است، و شکّ کننده درباره ما در آتش است. اي مـردم، خداوند اين فضيلت را بر من ارزاني داشته که منّتي از او بر من و احساني از جانب او به سوي من است. خدايي جز او نيست. حمد و سپاس از من بر او تا ابديّت و تا آخر روزگار و در هر حال. اي مـردم، عـلي را فضيلت دهيد که او افضل مردم بعد از من از مرد و زن است تا مادامي که خداوند روزي را نـازل مـي کـند و خلق باقي هستند. کسي که اين گفتار مرا ردّ کند و با آن موافق نباشد مـلعـون اسـت مـلعـون اسـت، مـورد غـضـب اسـت مـورد غـضـب اسـت. بـدانـيـد کـه جبرئيل از جانب خداوند اين خبر را براي من آورده است و مي گويد: «هر کس با علي دشمني کند و ولايت او را نپذيرد لعنت و غضب من بر او باد». هر کس ببيند براي فردا چه پيش فرستاده است. از خدا بترسيد که با علي مخالفت کنيد و در نتيجه قدمي بعد از ثابت بودن آن بلغزد، خداوند از آنچه انجام مي دهيد آگاه است. اي مـردم، او (علي) «جَنبِ اللّه» است که خداوند در کتاب عزيزش ذکر کرده و درباره کسي که بـا او مـخـالفـت کند فرموده است: (اَنْ تَقُولَ نَفْسٌ يا حَسْرَتا عَلي ما فَرَّطْتُ في جَنْبِ اللّهِ)، «اي حسرت بر آنچه درباره جنب خداوند تفريط و کوتاهي کردم». اي مـردم، قـرآن را تـدبـّر نـمـائيـد و آيـات آن را بـفـهـمـيـد و در مـحـکـمـات آن نـظـر کنيد و به دنـبـال مـتـشـابـه آن نـرويـد. بـه خدا قسم، باطن آن را براي شما بيان نمي کند و تفسيرش را بـرايـتـان روشن نمي کند مگر اين شخصي که من دست او را مي گيرم و او را به سوي خود بالا مـي بـرم و بـازوي او را مـي گيرم و با دو دستم او را بلند مي کنم و به شما مي فهمانم که: «هـر کـس من صاحب اختيار اويم اين علي صاحب اختيار او است»، و او عليّ بن ابي طالب برادر و جـانـشـيـن مـن اسـت، و ولايـتِ او از جـانـب خـداونـدِ عـزوجـل اسـت کـه بـر مـن نازل کرده است. اي مـردم، عـلي و پـاکـان از فـرزنـدانـم از نـسـل او ثـقـل اصـغـرنـد و قـرآن ثـقـل اکـبـر اسـت. هر يک از اين دو از ديگري خبر مي دهد و با آن موافق است. آنها از يکديگر جدا نمي شوند تا بر سر حوض کوثر بر من وارد شوند. بدانيد که آنان امين هاي خداوند بين مردم و حاکمان او در زمين هستند. بدانيد که من ادا نمودم؛ بدانيد که من ابلاغ کردم؛ بدانيد که من شنوانيدم؛ بدانيد که من روشن نـمـودم؛ بـدانـيـد کـه خـداونـد فـرمـوده اسـت و مـن از جـانـب خـداونـد عـزوجـل مـي گـويـم؛ بـدانـيـد کـه امير المؤ منيني جز اين برادرم نيست؛ بدانيد که اميرالمؤ منين بودن بعد از من، براي احدي جز او حلال نيست!
اي مـردم، ايـن مـطـلب را درباره او بدانيد و بفهميد، و بدانيد که خداوند او را براي شما صاحب اخـتـيـار و امـامـي قرار داده که اطاعتش را واجب نموده است بر مهاجرين و انصار و بر تابعين آنان بـه نيکي؛ و بر روستايي و شهري؛ و بر عجمي و عربي؛ و بر آزاد و بنده؛ و بر بزرگ و کـوچـک؛ و بـر سـفـيـد و سـيـاه. بـر هـر يـکـتـاپـرسـتـي حـکـم او اجـرا شـونده و کلام او مورد عـمـل و امـر او نـافذ است. هر کس با او مخالفت کند ملعون است، و هر کس تابع او باشد و او را تـصـديـق نمايد مورد رحمت الهي است. خداوند او را و هر کس را که از او بشنود و او را اطاعت کند آمرزيده است.