بيعت گرفتن رسمي[1]
اي مـردم، شـمـا بـيـش از آن هـسـتـيـد که بايک دست و دريک زمان، [براي بيعت] با من دست دهيد و پروردگارم مرا ماءمور کرده است که از زبان شما اقرار بگيرم درباره آنچه منعقد نمودم براي عـلي امـيـرالمـؤ مـنـيـن و امـامـانـي کـه بـعـد از او مـي آيـنـد و از نسل من و اويند، چنانکه به شما فهماندم که فرزندان من از صلب اويند. پس همگي چنين بگوييد: «مـا شنيديم و اطاعت مي کنيم و راضي هستيم و سر تسليم فرود مي آوريم درباره آنچه از جانب پـروردگـار مـا و خودت به ما رساندي درباره امر امامتِ اماممان علي اميرالمؤ منين و اماماني که از صـلب او بـه دنـيـا مـي آيـنـد. بـر ايـن مـطـلب بـا قلب هايمان و با جانمان و با زبانمان و با دسـتـانـمـان بـاتو بيعت مي کنيم. بر اين عقيده زنده ايم و با آن مي ميريم و (روز قيامت) با آن مـحـشـور مي شويم. تغيير نخواهيم داد و تبديل نمي کنيم و شکّ نمي کنيم و انکار نمي نماييم و ترديد به دل راه نمي دهيم و از اين قول برنمي گرديم و پيمان را نمي شکنيم. تـو مـا را به موعظه الهي نصيحت نمودي درباره علي، اميرالمؤ منين و اماماني که گفتي بعد از او از نـسل تو و فرزندان اويند، يعني حسن و حسين و آنان که خداوند بعد از آن دو منصوب نموده است. پـس بـراي آنـان عـهـد و پيمان از ما گرفته شد، از قلب هايمان و جان هايمان و زبان هايمان و ضمائرمان و دست هايمان. هر کس توانست با دست بيعت مي نمايد و گرنه با زبانش اقرار مي کـنـد. هـرگـز در پـي تـغـيـير اين عهد نيستيم و خداوند (در اين باره) از نفسهايمان دگرگوني نبيند. مـا ايـن مـطـالب را از قول تو به نزديک و دور از فرزندانمان و فاميلمان مي رسانيم، و خدا را بـر آن شـاهـد مي گيريم. خداوند در شاهد بودن کفايت مي کند و تو نيز بر اين اقرار ما شاهد هستي». اي مـردم، چـه مـي گـوييد؟ خداوند هر صدايي را و پنهاني هاي هر کسي را مي داند. پس هر کس هدايت يافت به نفع خودش است و هر کس گمراه شد به ضرر خودش گمراه شده است، و هر کس بيعت کند با خداوند بيعت مي کند، دست خداوند بر روي دست آنها (بيعت کنندگان) است. اي مـردم، بـا خـدا بـيعت کنيد و با من بيعت نماييد و با علي اميرالمؤ منين و حسن و حسين و امامان از ايـشـان در دنـيـا و آخـرت، بـه عـنوان امامتي که در نسل ايشان باقي است بيعت کنيد. خداوند غدر کـنـنـدگان (بيعت شکنان) را هلاک و وفاداران را مورد رحمت قرار مي دهد. و هر کس بيعت را بشکند بـه ضـرر خـويـش شـکسته است، و هر کس به آنچه با خدا پيمان بسته وفا کند خداوند به او اجر عظيمي عنايت مي فرمايد. اي مردم، آنچه به شما گفتم بگوييد (تکرار کنيد)، و به علي، بعنوان «اميرالمؤ منين» سلام کـنـيد و بگوييد «شنيديم و اطاعت کرديم، پروردگارا مغفرت تو را مي خواهيم و بازگشت به سـوي تـوسـت». و بـگوييد: «حمد و سپاس خداي را که ما را به اين هدايت کرد، و اگر خداوند هدايت نمي کرد ما هدايت نمي شديم...». اي مـردم، فـضـايـل عـلي بـن ابـي طـالب نـزد خـداونـد ـ کـه در قـرآن آن را نـازل کـرده ـ بـيـش از آن اسـت که همه را در يک مجلس بشمارم، پس هر کس درباره آنها به شما خبر داد و معرفت آن را داشت او را تصديق کنيد. اي مـردم، هـر کـس خـدا و رسـولش و عـلي و امـامـانـي را کـه ذکـر کردم اطاعت کند، به رستگاري بزرگ دست يافته است. اي مردم، کساني که براي بيعت با او و قبول ولايت او و سلام کردن بعنوان «اميرالمؤ منين» با او، سبقت بگيرند آنان رستگارانند و در باغ هاي نعمت خواهند بود. اي مردم، سخني بگوييد که به خاطر آن خداوند از شما راضي شود، و اگر شما و همه کساني که در زمين هستند کافر شوند به خدا ضرري نمي رسانند. خـدايـا، بـه خـاطر آنچه ادا کردم و امر نمودم، مؤ منين را بيامرز، و بر منکرين که کافرند غضب نما، و حمد و سپاس مخصوص خداوند عالم است.
.