ديدار با امام يا علما[1]
در روزهاي غدير شيعيان و بزرگان به ديدن امام خود مشرف مي شدند. راوي مي گويد: قصدتُ مولانا علي بن محمد عليه السلام- و هو بالصريا- و لم ابدِ ذلک لأحد من خلق اللَّه. فدخلت عليه فلما بصر بي قال: «يا ابااسحاق، جئت تسأل عن الايام التي يصام فيهن و هي اربعة... و يوم الغدير فيه اقام النبي صلي الله عليه و آله اخاه علياً عليه السلام علماً للناس و اماماً من بعده». قلت: صدقت، جعلت فداک! لذلک قصدت، اشهد انک حجة اللَّه علي خلقه.[2] سيره ي شيعه از قديم الايام چنين بوده که بعد از غيبت حضرت صاحب الامر عليه السلام در ايام مخصوص به ديدن نواب خاص حضرت و بعد نواب عام آنحضرت از علماء و سادات بني الزهراء عليهاالسلام و بني علي عليه السلام مشرف مي شدند، و اين سنت حسنه تا زمان ما در اکثر شهرهاي شيعه نشين ادامه دارد. [صفحه 63]
.
صفحه 63.