زينت کردن[1]
از نامهاي روز غدير «يوم الزينة» است. نظافت و پاکي از سنتهاي الهي است که در هر حال توصيه به آن شده است. در رواياتي امر شده که انسان با تميزترين لباس نماز بخواند و يا هنگام خروج از منزل به آينه نگاه کند. احاديثي درباره ي شانه زدن، حمام کردن و بوي خوش استعمال کردن در کتب مختلف شيعه آمده که سفارش به تميز بودن و زينت ظاهري شده است. لباسهاي روشن که در ايام شادي و عيد و سرور و وجد و فرح به چشم مي خورد، نسبت به مردان در روايات اسلامي سفارش شده که ظاهر بدن را طوري آرايش دهند که موافق اخلاق همسر باشد، و به بانوان سفارش شده که براي همسر خود در منزل زينت نمايند. در متون روايي و تاريخي مي بينيم در روزهاي عيد رسول خدا صلي الله عليه و آله و ائمه عليهم السلام از لباسهايي استفاده مي نمودند که داراي رنگ باز و روشن مانند لباس سفيد بود. امام رضا عليه السلام در حديث مفصلي در اهميت غدير فرمودند: «من تزيّن ليوم الغدير غفر اللَّه له کل خطيئة عملها صغيرة او کبيرة، و بعث اللَّه اليه ملائکته يکتبون له الحسنات و يرفعون له الدرجات الي قابل مثل ذلک اليوم، فان مات مات شهيداً و ان عاش عاش سعيداً». در بعضي روايات آمده است که روز غدير روز بيرون آمدن از لباس مشکي يعني لباس عزا است.
.