جواب از کلام مخالفين
در روايت کليني متوفاي 329 هجري فرموده که شيعيان غدير را جشن مي گرفته اند. در روايت فرات مي گويد: حضرت رضا عليه السلام در روز هجدهم ذي الحجه عيد مي گرفتند و مراسم جشن داشتند. اين روايت را در سنه 259 نقل مي کند که شاهد است بر جشن غدير توسط خود حضرت که در سنه 203 هجري به شهادت رسيدند. مسئله ي تعظيم روز غدير را امام رضا عليه السلام از پدران خود از اميرالمؤمنين عليه السلام نقل نموده اند. امام صادق عليه السلام به اصحاب خود فرموده اند: اين عيد از سُنن انبياء بوده که روز نصب جانشين خود به خلافت را عيد قرار دهند.[2] کما اينکه پادشاهان نسبت به جانشينان و وليعهد خود چنين مي کنند. ائمه عليهم السلام امر فرمودند شيعه ي خود را در هر زماني که اين روز را عيد قرار دهند و اظهار سرور و فرح نمايند، حتي روزه ي شکر بگيرند و صله ي ارحام بجا آورند. پس اين عيد و جشن از زمان معزالدوله نبوده، بلکه در آن زمان به عنوان مراسم حکومتي عيد عمومي اعلام شده است. [صفحه 32]
آنچه برخي از مخالفين نوشته اند که اين از بدعتهاي شيعه بوده و معز الدوله ديلمي در عراق عيد قرار داده و عوام شيعه هم ادامه داده اند، کلامي بي اساس و از روي تعصب است.[1] مسعودي متوفاي 346 هجري در کتاب التنبيه و الاشراف گفته: شيعيان ولادت اميرالمؤمنين عليه السلام را جشن مي گرفته اند، چه رسد به غدير!!
صفحه 32.