توطئه گران در غدير











توطئه گران در غدير



حضرت رسول صلي الله عليه و آله در اين خطبه اشاره اي فرمودند به چهارده نفر اصحاب صحيفه[1] که در مکه با هم پيمان بستند و قسم خوردند و امضا کردند و عهدنامه را در مکه دفن نمودند، که نگذارند رسول خدا صلي الله عليه و آله به مدينه سالم برسد و ماجراي عقبه را در همين سفر پيش آوردند که در کتب سني و شيعه به طرق مختلف بيان شده است.

خداوند نبي مکرمش را خبر داد و توطئه ي آنان نقش بر آب شد، ولي سي و چهار نفر بعد از غدير دوباره عهدي در مدينه بستند که مانع از رسيدن اميرالمؤمنين عليه السلام به خلافت شوند و آن را امضا نمودند و به ابوعبيده جراح دادند که به مکه ببرد و دفن کند.

اين دو صحيفه ي ملعونه آغاز راهي بود که آثار شوم آن در آتش زدن درِ خانه ي فاطمه عليهاالسلام ظاهر شد و ادامه پيدا کرد تا واقعه ي کربلا را بوجود آورد و سيد شباب اهل الجنة عليه السلام را با ساير جوانان بهشتي در درياي خون نشاند و اهل بيت پاک پيامبر صلي الله عليه و آله را در کوفه و شام به اسيري کشانيد. فقُتِلَ مَن قُتِل... و سُبِيَ مَن سُبِي... و اُقْصِيَ مَن اُقْصِي...

[صفحه 18]



صفحه 18.





  1. بحار: ج 37 ص 115 و 116. اقبال: ص 458 و 459.