دعا
دعـا، سـخن گفتن انسان با معبود يکتا و خالق هستي و موجب توجه و عنايت خداوند به بندگان است. قرآن کريم مي فرمايد: قل ما يعبؤ بکم ربي لولا دعائکم،[2] . بگو اگر دعايتان نباشد، پروردگارم به شما توجه نخواهد کرد. دعـا ضـرورت زنـدگي انسان است زندگي بدون دعا موجي است سردر گم که در نهايت سر به مـرداب مـاديت دنيا خواهد کوبيد دعا آهنگ زندگي و بانگ جرس کارواني است که رو به مقصود دارد زندگي در دعا جوانه مي زند، با دعا رشد مي کند و ثمر مي دهد. بـنـابـرايـن بـا صـرف نـظر از اينکه انسان حاجتي داشته باشد، يا در بند استجابت و برآورده شدن حـاجتش باشد، دعا برنامه هميشگي و نياز دائمي زندگي انسان مؤمن است، ولي گاهي موقعيتي خـاص و فـرصـتـي ويـژه پـيدا مي شود که دعا در آن مي شکوفد، به بار مي نشيند و وجود انسان را حلاوت مي بخشد. روز غدير يکي از بهترين فرصتها و موقعيتهاي ويژه دعاست. امام رضا (ع) مي فرمايد: «روز غدير روزي است که دعا در آن مستجاب مي شود»[3] . بـه هـمـيـن جـهـت بـراي ايـن روز عـلاوه بـر دعـاهـايـي که در تعقيب نمازهاي مستحبي و به مناسبتهاي مختلف در اين روز وارد شده، چند دعاي مستقل نيز وارد شده است.
دعا، يکي از بزرگترين عباداتي است که در دين مقدس اسلام تشريع شده است دعا همان عبادتي اسـت کـه قـرآن شـريـف فـرمـوده است: «هر کس از روي تکبر از آن سر باز زند، با ذلت و خواري وارد جهنم مي شود»[1] .