نماز
سـيـد بـن طاووس (ره) در کتاب شريف اقبال الاعمال در ضمن اعمال عيد غدير از امام صادق سه نماز روايت کرده است طبق يکي از اين روايات آن حضرت مي فرمايد: اين روز، روزي است که خداوند پاسداشت حرمت آن را بر مؤمنان واجب کرده است چون در اين روز ديـنـشـان را کـامـل و نـعـمـتش را بر ايشان تمام نمود، و عهد و ميثاقي را که در آغاز آفرينش از آنـان گـرفـتـه و بـعـد فـراموش کرده بودند، تکرار کرد و آنان را توفيق داد تا قبول کنند و از اهل انکار قرارشان نداد[1] . منظور از ميثاق در اين حديث شريف همان ميثاقي است که قرآن کريم در آيه 172 سوره اعراف به آن اشاره کرده مي فرمايد: «به يادآر هنگامي که خداي تو ذريه فرزندان آدم را از پشت آنها برگرفت و آنها را برخود گواه ساخت، تا به پروردگاري و يگانگي او اعتراف کردند، تا در روز قيامت نگويند ما از يکتايي ويگانگي تو بي خبر بوديم». اين ميثاقي است که خداوند متعال بر توحيد و يگانه پرستي از نسل بشر گرفته است. بـنـابـرايـن از ايـن حـديث استفاده مي شود که خداوند همان طور که براي خداپرستي و توحيد از بـشـر پيمان گرفته، براي ولايت نيز چنين کرده است ميثاق بر توحيد، به هر صورتي که واقع شده باشد، درمورد ولايت نيز به وقوع پيوسته است. اگـر کـسـي مي خواهد مانند کساني باشد، که آن روز همراه رسول خدا بودند، و با راستگوياني که در دوسـتـي اميرالمؤمنين با خدا و رسولش صادقانه برخورد کردند، هم مرتبه باشد و مانند کساني باشد که در رکاب رسول خدا (ص)، اميرالمؤمنين (ع)، امام حسن و امام حسين شهيد شدند، و مانند کـسـانـي باشد، که در زير لواي حضرت مهدي و در خيمه او هستند، و از بزرگان و نجيبان باشد، نزديک زوال ظهر ـ يعني همان وقتي که پيامبر اکرم و اصحابش به نزديکي غدير خم رسيده بودند ـ دو رکعت نماز بگزارد، و پس ازنماز، سجده شکر به جا آورده صد بار بگويد: شکراللّه[2] . آنگاه حضرت دعايي طولاني به مخاطب خويش تعليم داده که پس از اين نماز بخواند اين دعا عمدتا شامل چند محور کلي است: 1ـ اذعان و اعتراف به عقايد صحيح و بر حق اسلامي، چون توحيد و نبوت. 2ـ شکر و سپاس نعمت ولايت. 3ـ اظهار دشمني با دشمنان، و دوستي با دوستان حق. 4ـ آرزوي ثبات قدم و پايداري در راه حق. در يکي از فقرات اين دعا مي خوانيم. پروردگارا! به لطف و احسان تو بود که ما موفق شديم دعوت پيامبرت را اجابت کنيم و او را تصديق نـماييم، به آقاي مؤمنان ايمان آوريم و نسبت به طاغوت و بت کفر ورزيم پس آن را که ما به ولايت بـرگـزيـديـم، والـي مـا گـردان و بـا پيشوايانمان محشور کن، که ما با يقين، به ايشان گرويده تـسـلـيـم امرشان شده و به ظاهر و باطن، شاهد و غايب، و مرده و زنده ايشان ايمان آورده ايم و به پيشوايي و سروري ايشان خشنود و راضي هستيم. آنـهـا بـراي وسـاطـت بـيـن مـا و خـدا کـافـي هـسـتـند، به ديگري نياز نيست، جايگزيني براي ايشان نمي خواهيم و جز ايشان همدم و همرازي نگيريم[3] . در فرازي ديگر از اين دعا آمده است: خـدايـا تو را گواه مي گيريم که دين ما همان دين محمد و آل محمد و سخن ما همان سخن آنان اسـت ديـن مـا ديـن ايـشـان است همان مي گوييم که ايشان گفتند و بدان مي گرويم که ايشان گـرويدند هر چه را آنها انکار کردند، ما نيز منکريم هر که را دوست داشتند، ما نيزدوست داريم هر که را دشمن داشتند ما نيز دشمني مي کنيم هر که را لعنت کردند، لعنت مي کنيم از هر که بيزاري جستند بيزاري مي جوييم، و رحمت مي فرستيم بر هر کس که ايشان رحمت فرستادند[4] . ايـن نـماز تجلي روح توجه به نعمتهاي الهي و شکر گزاري حقيقي از نعمتهاست به جا آوردن اين نمازدر نزديکي ظهر روز غدير نشانه آن است، که نمازگزار مي داند در اين هنگام جبرئيل امين به منظور ابلاغ حساس ترين پيام الهي[5] و اساسي ترين رکن دين نازل شده و اصل ولايت را براي بـشر به ارمغان آورده است ولايت، ضامن بقاي اصل دين و روح شريعت و پشتوانه توحيد و رسالت و حـامـي فضيلت و تقوا در جامعه بشري است، اصلي است که اقامه قسط را که هدف اصلي از ارسال رسـولان الهي و انزال کتب آسماني است به عهده دارد[6] اصلي که اگر ابلاغ نشود، رسالت الهي به انجام نرسيده است[7] . نـمـازگـزار بـه ايـن هـمه توجه دارد و به منظور شکرگزاري از اين نعمت عظمي سر بر سجاده عـبـوديـت مي نهد، و شاکرانه در پيشگاه ربوبي پيشاني به زمين مي سايد و خاضعانه دست توسل به ذيـل عـنـايـت حـق بـر مي دارد که هميشه او را در اين مرتبه بلند حفظ، و سراسر حياتش را از اين چـشـمـه فـياض سيراب کند وچنين است که همرتبه ياران رسول خدا و همسنگ مجاهدان صدر اسـلام مـي شود با شهدايي برابري مي کند که در رکاب اميرالمؤمنين، امام حسن و امام حسين (ع) شـاهـد مـقـصـود را در آغوش کشيده اند وهمانند کساني است که زير لواي مهدي آل محمد (ص) شمشير مي زنند و در خيمه او هستند.
هـمچنان که بيشتر ايام و مواقع خاص، نمازي مخصوص به خود دارند، براي عيد غدير چند نماز با آدابي ويژه سفارش شده است.