روز هفتم سقيفه[1]
هفت روز پس از رحلت پيامبر صلي اللَّه عليه و آله، بعد از آنکه اميرالمؤمنين عليه السلام از جمع قرآن فراغت يافتند، در حاليکه غاصبين خلافت و بقيه ي مردم در مسجد بودند، از خانه بيرون آمده و خطاب به آنان به عنوان اولين اتمام حجت خود با غدير در سخنان مفصلي فرمودند: خداوند تعالي بوسيله ي من بندگانش را آزمايش فرمود... و مرا به وصايت پيامبر صلي اللَّه عليه و آله اختصاص داد و به خلافت او در امتش برگزيد... پيامبر صلي اللَّه عليه و آله به حجةالوداع رفت و سپس به غدير خم آمد. در آنجا شبيه منبري براي او ساخته شد و بر فراز آن رفت و بازوي مرا گرفت و بلند کرد بحدي که سفيدي زير بغلش ديده شد و در آن مجلس با صداي بلند فرمود: «من کنت مولاه فعلي مولاه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه». پس بر اساس ولايت من ولايت الهي است، و عداوت با من برابر با دشمني خداست. خداوند در آن روز اين آيه را نازل کرد که «اليوم اکملت لکم دينکم و اتممت عليکم نعمتي و رضيت لکم الاسلام دينا». پس ولايت من کمال دين و رضايت پروردگار تبارک و تعالي است... [صفحه 41]
.
صفحه 41.