قيافه هاي ظاهر فريب سقيفه در برابر غدير
بار اول همسر پيامبر صلي اللَّه عليه و آله در ميدان جنگ در برابر علي عليه السلام ظاهر شد، در حاليکه طلحه و زبير دو صحابي پيامبر صلي اللَّه عليه و آله نيز در کنار او بودند. حضور زن در ميدان جنگ از يک سو و همسر پيامبر بودن از سوي ديگر براي عوام فريبي راه شکننده اي بود و تأثير به سزائي هم داشت، ولي دختر مؤسس سقيفه بودن و سابقه هاي شومي که از جاسوسي براي پدر در حيات و پس از رحلت پيامبر صلي اللَّه عليه و آله در پرونده داشت معرف خوبي براي نمايندگي او از سقيفه در مقابل غدير بود. بار دوم به بهانه ي قتل عثمان، آخرين نماينده ي تام الاختيار سقيفه با نقشه ي صاحب [صفحه 20] سقيفه انتخاب شد. معاويه و بقاياي سقيفه حزب واحدي تشکيل دادند و بعنوان خونخواهي خليفه ي مقتولِ سقيفه پرچم برافراشتند. پيراهن سقيفه را بر منبر دمشق که پايه هاي سقيفه در آن محکم شده بود آويختند و عناويني از قبيل «خال المؤمنين» و «کاتب وحي» را هم زيور آن نمودند و به جنگ غدير آمدند. غديريان نيز آنچه بايد نشان دادند و بدست نيروهاي فداکار و ريشه دار خود چون عمار و اويس قرني و مالک اشتر چنان حماسه آفريدند که نقش طلايي غدير را بر آسمان تاريخ حک نمودند. بار سوم کج فکران پينه بر پيشاني- که در واقع مولود سقيفه بودند و آرمان خودرأيي و عدم اطاعت از امام معصوم را همچون اهل سقيفه بر دوش مي کشيدند- به ميدان غدير آمدند. شهادت صاحب غدير با شمشيري که آب طلائي از اسم اسلام بر آن داده بودند و زهري از ناب سقيفه بر تيغ آن کشيده بودند، آغاز راهي براي ذبح غدير بدست سقيفه بنظر مي آمد.
سقيفه نمايان در قيافه هاي ظاهر فريبي آمدند که کمر اجتماع در مقابل آن خم شد.
صفحه 20.