عبداللَّه بن جعفر: در غدير مقابل منبر نشسته بودم[1]
معاويه در سال اول حکومتش پس از شهادت اميرالمؤمنين عليه السلام به مدينه آمد. در آنجا مجلسي تشکيل داد و از امام حسن و امام حسين عليهماالسلام و عبداللَّه بن جعفر و ابن عباس و عده اي ديگر دعوت کرد و همه جمع شدند. در آن مجلس احتجاجات بسياري بر معاويه شد. از جمله عبداللَّه بن جعفر اين مطلب را مطرح کرد: اي معاويه، من از پيامبر صلي اللَّه عليه و آله شنيدم در حاليکه حضرت بر فراز منبر بود و من و عمر بن ابي سلمة و اسامة بن زيد و سعد بن ابي وقاص و سلمان و ابوذر و مقداد و زبير در برابر او نشسته بوديم. حضرت فرمود: آيا من نسبت به مؤمنين صاحب اختيارتر از خودشان نيستم؟ گفتيم: بلي يا رسول اللَّه... فرمود: «من کنت مولاه فعلي مولاه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه». معاويه گفت: اي حسن، اي حسين، اي ابن عباس، عبداللَّه بن جعفر چه مي گويد؟ ابن عباس گفت: تو به آنچه مي گويد ايمان نمي آوري. اکنون سراغ کساني که نام برد بفرست و از آنان سؤال کن. معاويه کسي را سراغ عمر بن ابي سلمة و اسامة بن زيد فرستاد و از آنان نيز سؤال کرد. آنان شهادت دادند که آنچه عبداللَّه بن جعفر مي گويد از پيامبر صلي اللَّه عليه و آله شنيده اند همانگونه که او مي گويد.
.