الهام











الهام



و از همينجاست و همين چگونگي- به جز ايمان و خلوص نيت مؤلف- که «الغدير» خواننده ي خويش را به سادگي رها نمي کند، و همينسان نمي هلد، بلکه سطر به سطر، و صفحه به صفحه، مضامين و مقاصد خويش را به خواننده القا مي کنند، و چونان خود الهام، روح او را از حقيقتها مي آکند و منور روشن مي سازد. و اين الهام بخشي از ويژگيهاي کتابهايي است چند، از جمله «الغدير». يکي از ناقدان 1

[صفحه 202]

دل را مي زدايد و زنگار وسواس و شک را از جانها مي سترد. اينان اين حقايق ثابت را با صراحت و بي پروا اظهار مي دارند، اما بي پروايي و صراحتي دوست داشتني...



صفحه 202.