اساسنامه اصلي ضد غدير
بر اين صحيفه سي و چهار نفر شهادت دادند که چهارده نفر آنان اصحاب عقبه بودند[1] و بيست نفر از اشخاص ديگر بودند. پس از نوشتن و امضاي صحيفه آن را بعنوان وديعه به ابوعبيده جراح سپردند و او را امين خود قرار دادند. جوان ايراني پرسيد: اي حذيفه، بر فرض مردم بگويند: «خلافت براي ابوبکر و عمر و ابوعبيده است و دليلشان اين باشد که آنان از [صفحه 72] شيوخ قريش و از اولين مهاجرين هستند»؛ چرا به خلافت سالم راضي شدند در حاليکه او از قريش و مهاجرين و انصار نبود و غلام يکي از زنان انصار بود؟ حذيفه جواب داد: اي جوان، اين عده جمع شده بودند تا به خاطر حسد و ناراحتي که از علي عليه السلام داشتند، او را از خلافت باز دارند. اضافه بر اين در قلوب قريش کينه هايي از خونهاي ناپاکشان بود که علي عليه السلام ريخته بود، و اينکه او خصوصي ترين فرد با پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم بود. آنان در طلب خونهايي بودند که به دست علي عليه السلام و به فرمان پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم ريخته شده بود. آنها پيمان بسته بودند تا خلافت را از علي زايل کنند و اين کار بر عهده ي آن چهارده نفري بود که در گردنه ي هَرةشي پنهان شده بودند و سالم را نيز در گروه خود پذيرفته بودند.
حذيفه در ادامه ماجرا مي گويد: سپس کاروان به راه افتاد تا وارد مدينه شد. همان منافقين با عده اي از همدستانشان جمع شدند و صحيفه اي طبق آنچه درباره ي خلافت عهد بسته بودند نوشتند. در اول صحيفه شکستن ولايت و صاحب اختياري علي عليه السلام بود و اينکه خلافت مخصوص ابوبکر، عمر، ابوعبيده است و سالم نيز همراه آنان است و خلافت از اين چهار نفر خارج نيست!
صفحه 72.