کنجکاوي جوان ايراني درباره غدير و سقيفه
اي امير، شنيديم که در آغاز سخنت گفتي: «بخدا قسم صاحب اختيار شما اميرالمؤمنين حقيقي شد»؛ آيا با اين کلام به خلفاي قبل از او کنايه مي زني که آنان «اميرالمؤمنين حقيقي» نبودند؟ اي امير خدا تو را رحمت کند، اين مطلب را بيان کن و کتمان مکن؛ چرا که تو شاهد بوده اي و قضايا را به چشم خود ديده اي! ما بيان اين مطلب را بر عهده ي شما مي گذاريم و خداوند شاهد بر شماست در آنچه براي امت خود دلسوزي مي کنيد، و خبرهايي که از پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم نقل مي کنيد! حذيفه پاسخ داد: اي جوان، حال که اينگونه مي پرسي و کنجکاوي مي کني، بشنو و بفهم آنچه را خبر مي دهم: [صفحه 38] خلفاي قبل از علي بن ابي طالب عليه السلام که به لقب اميرالمؤمنين ناميده شده بودند، اين نام را به خود نسبت داده بودند[1] و مردم هم آنان را به همان اسم مي خواندند. [صفحه 39] اما علي بن ابي طالب عليه السلام را جبرئيل از طرف خداوند به اين نام ملقب نمود و پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم شاهد سلام جبرئيل به علي بن ابي طالب عليه السلام با لقب اميرالمؤمنين بود. اصحاب پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم نيز در حيات او، آن حضرت را «اميرالمؤمنين» صدا مي زدند.
هنگامي که بيعت پايان يافت جواني ايراني که مسلم نام داشت، در حاليکه شمشير حمايل کرده بود از انتهاي جمعيت فرياد زد:
صفحه 38، 39.
آنگاه که ابوبکر پس از غصب خلافت، سراغ اميرالمؤمنين عليه السلام فرستاد تا آن حضرت براي بيعت با او بيايد، چنين پيغام فرستاد: به علي بگوييد: «اميرالمؤمنين ابوبکر تو را فرامي خواند»!! اميرالمؤمنين عليه السلام در پاسخ پيام فرستاد: سبحان الله! بخدا قسم زمان زيادي نگذشته که فراموش شود. بخدا قسم او خوب مي داند که اين لقب براي کسي جز من صلاحيت ندارد. پيامبر به او با شش نفر ديگر دستور داد به من با عنوان «السلام عليک يا اميرالمؤمنين» سلام دهند... بخدا قسم دروغ مي گويد. به او بگوييد: «نامي را که حق آن را نداري بر خود گذاشته اي، تو خوب مي داني که اميرالمؤمنين غير توست». هنگامي که عمر به خلافت رسيد بعنوان اينکه جانشين ابوبکر است او را با عنوان «خليفة خليفة رسول الله» خطاب کردند! عمر گفت: اين جمله طولاني مي شود که هر خليفه اي بيايد بگويند او جانشين جانشين فلان خليفه است. شما مؤمنين هستيد و من امير شما هستم، پس نام «اميرالمؤمنين» مناسب تر است! اين گونه عمر لقب «اميرالمؤمنين» را رسماً به خود اختصاص داد، و خلفاي غاصب بعد از او هم آن را به خود اختصاص دادند، در حالي که پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم در زمان حيات خود صريحاً اختصاص آن را علي بن ابي طالب عليه السلام اعلام نمود تا آنجا که فرمود: «احدي قبل از علي اميرالمؤمنين ناميده نشده و احدي را غير از او اجازه گذاردن چنين نامي نمي دهم». در حديث ديگر فرمود: «جايز نيست به اين نام ناميده شود کسي که خدا او را به اين عنوان ملقب نکرده است»؛ و در خطبه ي غدير فرمود: «اميرالمؤمنين جز برادرم علي نيست، و اين عنوان پس از من براي احدي جز او حلال نيست»، و نيز فرمود: «اميرالمؤمنين لقبي است که خداوند علي را بدان ملقب فرموده و مخصوص اوست» و يا فرمود: «يا علي، خدا تو را اميرالمؤمنين ناميده است و در اين اسم احدي با تو شريک نيست». بحارالانوار: ج 28 ص 261، ج 37: ص 290 و 331 و 334 الغدير: ج 8 ص 86. اليقين: ص 160 و 312 و 352 مائة منقبة (ابن شاذان): منقبت 26.