امام محمد باقر
خداوند پيامبرش را مامور به ولايت علي [عليه السلام] کرد و اين آيه شريفه را نازل کرد: «انما وليکم الله و رسوله و الذين آمنوا الذين يقيمون الصلاة و يؤتون الزکاة »[1] با نزول آيه فوق ولايت اولي الامر واجب گرديد و لکن عده اي نفهميدند اولي الامر چه کساني هستند؟ خداوند به محمد - صلي الله عليه و آله - دستور داد تا آن را توضيح دهد و همانند نماز و زکات و روزه و حج مصاديق خارجي آن را روشن سازد. در آن هنگام اضطراب او را فرا گرفت و ترسيد عده اي بواسطه آن از آيين اسلام برگردند و او را تکذيب کنند او به خدا پناه برد در آن هنگام آيه تبليغ (يا ايها الرسول بلغ...[2] ) نازل گشت پيامبر خدا(ص) امر حق را اجرا نمود و در غدير خم ايستاد و فرمان اجتماع مردم و زوار بيت الله الحرام را داد و در آنجا علي بن ابي طالب(ع) را ولي بعد از خود معرفي کرد و دستور داد آناني که در آنجا (غدير خم) بودند پيام خداوند (ولايت علي(ع)) را به ديگر افراد برسانند.
فضيل بن يسار، بکير بن اعين، محمد بن مسلم، بريد بن معاوية و ابوالجارود همگي در محضر امام باقر(ع) بودند حضرت در باره ولايت علي بن ابي طالب(ع) و روز غدير فرمودند: