مژده تکميل دين
پيامبر (ص) اين سوال را سه تکرار کرد و در هر مرتبه از آنها مي پرسيد: سخنم را شنيديد؟ مردم جواب مي دادند: آري، خدا و رسول خود بهتر مي دانند. سپس فرمود: خداوند مولاي من است و من مولاي مومنان و بر آنان از خودشان سزاوارترم: من کنت مولاه فعلي مولاه اللهم و ال من والاه و عاد من عاداه، و انصر من نصره و اخذل من خذله و احب من احبه؛ هر کس من مولا و رهبر اويم، پس علي مولا و پيشواي اوست، خدايا دوست بدار دوست او را و دشمن بدار دشمن او را و ياري کن ياور او را و خوار کن دشمنان او را آنگاه فرمود: حاضران، اين موضوع را به غايبان برسانند. در اين هنگام مژده اي رسيد که: اليوم اکملت لکم دينکم و اتممت عليکم نعمتي و رضيت لکم الاسلام دينا؛ امروز خداوند دين خود را کامل و نعمت را بر بندگان تمام کرد و به اسلام (کامل) راضي شد. پيامبر (ص) فرمود: الله اکبر علي اکمال الدين و اتمام النعمة و رضي الرب برسالتي و الولايه لعلي من بعدي؛ خدا بزرگ است، خدا بزرگ است که دين خود را کامل و نعمت خود را به پايان رسانيد و از رسالت من و ولايت علي بعد از من خوشنود شد. پيامبر (ص) از منبر پايي آمد. جبرييل نازل شد و عرض کرد: خداوند به شما سلام مي رساند و مي فرمايد: خدا به پاس ابلاغ اين پيام به تو پاداش خير مي دهد، همانا رسالت را به انجام رساندي و براي امت خير خواهي کردي و مومنان را شاد نمودي و کافران و دشمنان اسلام را ذليل کردي آن روز بزرگ، که عيد خدا بود، بر شيطان بسيار تلخ آمد. امام صادق (ع) از قول پدرش نقل کرده که شيطان در چهار مورد فرياد درد آلود کشيد: روزي که لعنت شد، روزي که به زمين فرود آمد، روز بعثت پيامبر (ص) و روز غدير خم غدير هنگامه اي بود که جبهه حق، مستحکم و پشت حق پرستان استوار شد. با ولايت و امامت حضرت علي (ع) موضع شياطين بقدري تضعيف شد که آنان پيش شيطان بزرگ رفته، خاک بر سر خود ريختند. ابليس بزرگ گفت: چرا چنين مي کنيد؟ گفتند: امروز اين مرد پيماني از مردم گرفت که تا روز قيامت گسسته نمي شود.
پيامبر در اين هنگام، حضرت علي (ع) را از ميان جمعيت صدا کرد و او را بالاي منبر برد و دست حضرتش را گرفت، همان دستي که ارزش يک ضربه شمشيرش از عبادت جن و انس بالاتر بود، سپس او را به مردم معرفي کرد. همه مردم حضرت علي (ع) را بالاي منبر و در کنار پيامبر ديدند، دستش در دست مبارک رسول خدا (ص) بود و او را شناختند و دريافتند که هدف از توقف در اين بيابان، موضعي است که مربوط به علي مي شود. همه با گوش جان آماده بودند که پيامبر (ص) را درباره علي (ع) بشنوند. پيامبر فرمود: من اولي بکم انفسکم؛ سزاوارترين مردم که بر مومنان از خود آنها کيست؟