سرچشمه ي رحمت الهي


دارم دِلَكي كه بنده ي كوي علي است

روي دل او هميشه بر سوي علي است

هر چند هزار رو سياهي دارد

مي نازد از اينكه منقبت گوي علي است

من شيفته ي علي شدم شيدا نيز

پنهان همه جا گفته ام و پيدا نيز

اين پايه مرا بس است و بالاتر ازين

امروز طلب نمي كنم فردا نيز

***

«نظمي» به ولايتت تمامي خوش باش

خوش باش قبول خاص و عامي خوش باش

گر شاهي هفت كشور از تست مناز

ور بر در ِ مرتضي غلامي خوش باش

***

تا حبّ علي و آل او يافته ايم

كام دل خويش مو به مو يافته ايم

وز دوستي علي و اولاد علي است

در هر دو جهان گر آبرو يافته ايم

***

از دين نبي شكفته جان و دل من

با مهر علي سرشته آب و گل من

گر مهر علي به جان نمي ورزيدم

در دست چه بود از جهان حاصل من

***

«نظمي» نفسي مباش بي ياد علي

گوش دل خويش پركن از ناد علي

در هر دو جهان اگر سعادت طلبي

دامان علي بگير و اولاد علي

***

سر دفتر عالم معاني است علي

وابسته ي اسرار نهاني است علي

نه اهل زمين كه آسماني است علي

في الجمله بهشت جاوداني است علي

***

شايسته ترين مرد خدا بود علي

در شأن نزول هل اتي بود علي

هرگز به علي خدا نمي بايد گفت

يك آينه ي خدا نما بود علي

***

بنيان كـَن ِ منكر و مناهي است علي

رونق ده دين و دين پناهي است علي

در دامنش آويز كه در هر دو جهان

سرچشمه ي رحمت الهي است علي

***

آن گفت به قرب حق مباهي است علي

وين گفت كه سايه ي الهي است علي

از «نظمي» ناتمام پرسيدم گفت

چون رحمت حق نامتناهي است علي

نظمي تبريزي