سرچشمه ي رحمت الهي
دارم دِلَكي كه بنده ي كوي علي است
روي دل او هميشه بر سوي علي است
هر چند هزار رو سياهي دارد
مي نازد از اينكه منقبت گوي علي است
من شيفته ي علي شدم شيدا نيز
پنهان همه جا گفته ام و پيدا نيز
اين پايه مرا بس است و بالاتر ازين
امروز طلب نمي كنم فردا نيز
***
«نظمي» به ولايتت تمامي خوش باش
خوش باش قبول خاص و عامي خوش باش
گر شاهي هفت كشور از تست مناز
ور بر در ِ مرتضي غلامي خوش باش
***
تا حبّ علي و آل او يافته ايم
كام دل خويش مو به مو يافته ايم
وز دوستي علي و اولاد علي است
در هر دو جهان گر آبرو يافته ايم
***
از دين نبي شكفته جان و دل من
با مهر علي سرشته آب و گل من
گر مهر علي به جان نمي ورزيدم
در دست چه بود از جهان حاصل من
***
«نظمي» نفسي مباش بي ياد علي
گوش دل خويش پركن از ناد علي
در هر دو جهان اگر سعادت طلبي
دامان علي بگير و اولاد علي
***
سر دفتر عالم معاني است علي
وابسته ي اسرار نهاني است علي
نه اهل زمين كه آسماني است علي
في الجمله بهشت جاوداني است علي
***
شايسته ترين مرد خدا بود علي
در شأن نزول هل اتي بود علي
هرگز به علي خدا نمي بايد گفت
يك آينه ي خدا نما بود علي
***
بنيان كـَن ِ منكر و مناهي است علي
رونق ده دين و دين پناهي است علي
در دامنش آويز كه در هر دو جهان
سرچشمه ي رحمت الهي است علي
***
آن گفت به قرب حق مباهي است علي
وين گفت كه سايه ي الهي است علي
از «نظمي» ناتمام پرسيدم گفت
چون رحمت حق نامتناهي است علي
نظمي تبريزي