باب علم
وصف علي
پيشواي راستين
نور محمد
مقدمه

عشق به علي و ارج نهادن به مقام والاي او شايد درگذشته هاي دور محدود به حدود مذهب تشييع وشيعيان بوده است ولي اينک از مرزهاي اسلام گذشته و در ميان سايراديان، علي شناسان و علي شيفتگاني مي بينيم که حضرت امير راچنان مي ستايند که هم پاي ستايش خـُلص ترين شيعه غالي است. " واگراو تنها براي اسلام بود، چگونه زندگي افتخار آميز و بي نظير او مي توانست روح يک نويسنده مسيحي را در لبنان ... بيدار و شعله ور سازد که براي شرح ماجراي زندگي او، به تجزيه و تحليل، تحقيق و بررسي عميقي مشغول گردد و همانند شاعري که مجذوب و شيفته شاهکارها، افتخارات و يادگارها و قهرماني هاي آن باشد، به غزل سرايي بپردازد؟!" ( از مقدمه ميخائيل نعيمه متفکر مسيحي لنبان بر کتاب جرج جرداق، امام علي صداي عدالت انساني) اين عشق شورانگيز به علي شايد به واسطه آن است که او هدف نهايي آفرينش آدمي وقبله آمال انسان در مسير زند گي است.

عيد غدير بزرگي از علي يافته است، ظرف به خودي خود روزي است همانند ديگر روزها ولي ناميده شدن به نام علي ومظروفي چنين بزرگ يافتن است که اين روز را "عيد غدير" در آسمان ها بزرگتر از زمين کرده است.

روز غدير خم روز علي است و از علي گفتن آسان نيست. فهم ما را به چيستي علي اعلي راهي تواند بود؟ او از اين جهان و آن جهان گذر کرده و به جاودان، به بيکران، به کهکشان منزل کرده است و ما خاکدان نشينان را آيا به آن" سيمرغ قاف نشين" دستيابي تواند بود؟

غدير روز علي است و روز امامت. روزي است که نبوت خاتمه مي يابد ولي چهره نجيب آن بر جبين امامت تکرار مي شود و عطر دل انگيز آن را در خاطره ها زنده مي دارد. روز غدير روز اميد است روزي است که خداوند گرچه نبوت را خاتمه مي بخشد ولي راه هدايت را با امامت براي بندگانش گشوده نگه مي دارد.

اميد است که از مدد نفس قدسي آن " نگار روحاني"(1) به " بالا"(2) وعرش کبريايي راه يابيم و از چشمه زلال آن سيراب گرديم.